Dünya Sulak Alanlar Günü Sulak Alanlarımızı Korumak Suya Düştü

Uluslararası Sulak Alanlar Sözleşmesi`nin imzaya açıldığı gün olan 2 Şubat Dünya Sulak Alanlar Günü’nde sulak alanlarımız, 40’ıncı yıl dönümüne -ne yazık ki- doğanın yok edilmesine yönelik kanun tasarıları, aynı dere üzerinde sayıları 40’ı aşan HES (Hidro Elektrik Santral) projeleri ile giriyor.

Dünya Sulak Alanlar Günü

Sulak Alanlarımızı Korumak Suya Düştü

Uluslararası Sulak Alanlar Sözleşmesi‘nin imzaya açıldığı gün olan 2 Şubat Dünya Sulak Alanlar Günü‘nde sulak alanlarımız, 40‘ıncı yıl dönümüne -ne yazık ki- doğanın yok edilmesine yönelik kanun tasarıları, aynı dere üzerinde sayıları 40‘ı aşan HES (Hidro Elektrik Santral) projeleri ile giriyor.

Oysa; Ramsar‘da 1971 yılında imzalanan Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi, sözleşmeye taraf olan ülkelerden her birinin, dünyaca öneme sahip sulak alanları korumakla ve bunların akılcı yönetimini sağlamakla yükümlü kılmıştır.

Sulak alanlar bakımından bulunduğu coğrafyanın en önemli ülkelerinden biri olan yurdumuzda, yaklaşık 2 milyon hektar‘dan fazla sulak alan bulunmaktadır. Sazlıkların kesilmesi, tarım amaçlı kurutmalar, doldurmalar, sanayi kirliliği, içme suyu amaçlı kullanımlar, büyük baraj inşaatları nedeniyle yeterli su alamama ve yapılaşmalar nedeniyle yaklaşık 1 milyon 300 bin hektar sulak alanımız, ekolojik ve ekonomik değerini yitirmiştir. Bir başka deyişle Türkiye, 40 yıl gibi kısa bir sürede, sulak alanlarının yarısını kaybetmiştir.

Peyzaj Mimarları ise temel çalışma alanları olan sulak alanların korunması ve geliştirilmesi için bu süreçte tüm güçleri ile yapılan bilim yoksunu uygulamalara karşı durmuşlar, her fırsatta hükümetleri uyarmışlar, halkı bilinçlendirmeye çalışmışlardır.

Ancak görünen odur ki; sulak alan olarak tanımlandıkları günlerden bugünlere niteliklerini sürekli kaybetmeye mahkûm edilmiş sulak alanlarımız, Anadolu‘nun her köşesinde iktidarda bulunan hükümetlerin sayesinde bozulmaya, yok edilmeye devam edecek. Yaşama sahip çıkma adına, yörelerini korumak adına seslerini yükselten Hasankeyf‘li, Senoz‘lu, Alakır‘lı, Loç‘lu insanların mücadeleleri küçümsenecek, yatırımcılarla kolkola anlayışlar sürecek, su kaynaklarımız üzerine yaptıkları tahribatları işlemeyen yönetmelikler yayınlanacak, gösterme ÇED raporları düzenlenecek ve sulak alanların suyu yandaşların cebine akacaktır.

Bugün yurt içi ve sınır aşan su kullanım anlaşmaları ile bu gidişin önünü açanlar, yarın sulak alanlarımız yok olduğunda, nehirlerimiz, derelerimiz kaybolduğunda, göllerimiz kuruduğunda artık çok geç olduğunun sözünü bile edemeyecek, doğanın yok edilişine bir başka havzada, duruma uygun olarak çıkarılacak başka bir kanunla ile devam edeceklerdir.

Meclis Çevre Alt komisyonunda görüşmeleri devam eden  "Tabiat ve Biyoçeşitlilik Yasa Taslağı" boyutları tahmin edilemeyecek doğa katliamının yazılı belgeleri olarak tarihe geçmeden yetkileri uyarıyoruz; Sulak alanlar, biyosfer alanları veya korunan alanlar gibi yaşamın vazgeçilmezlerini kısa süreli yatırımlara kurban ederseniz, çevre konusunda -sözde hayaliyle yanıp tutuştuğunuz- AB kriterlerini, stratejilerinizde tariflediğiniz standartları karşılamanız mümkün olamayacaktır. Her konuda yaptığınız hukukun arkasından dolaşma çalışmalarına "Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ile bir başkasını da eklediniz. Tüm bunlarla, gelecek kuşakların sizi "Ülke kaynaklarını kurutan, satan kara hükümet devri" diye anımsayacak olması kaçınılmazdır.

Su yaşamsal bir kaynak, sulak alanlarımız en önemli doğal peyzaj alanlarımızdır. Peyzaj Mimarları Odası olarak 2 Şubat Dünya Sulak Alanlar Günü‘nde başta hükümet olmak üzere, tüm sorumluların bir kez daha yaşam alanlarına sahip çıkanların sesine kulak vermelerini diliyor, buruk geçen bu günde haklı HES mücadeleleriyle yurdun dört yanından ses veren Anadolu‘nun gerçek sahiplerinin önünde saygıyla eğiliyoruz.

TMMOB Peyzaj Mimarları Odası

9. Dönem Yönetim Kurulu